Enige tijd geleden schreef ik een column over de Limburgse en Brabantse bloedworst battle. Voor degenen die het nog eens willen nalezen https://www.engrosendetail.nl/2019/07/08/met-of-zonder-spekjes/
Wat ik er toen niet bij verteld heb is dat die battle eigenlijk in Frankrijk was begonnen. Op de zondagse weekmarkt in Chablis waar toen (en – we hebben het zelf weer vastgesteld - vorig najaar nog steeds) bloedworst gekookt werd. Elke bloedworst wordt namelijk eerst gekookt. In het Frans heet bloedworst ‘boudin noir’ en dat klinkt sowieso al een stuk lekkerder, zoals alles in het Frans eigenlijk lekkerder klinkt (ben verder niet subjectief of zo).
Van boudin noir is het een kleine stap naar boudin blanc. En dat heeft helemaal niets meer met bloedworst te maken. Boudin blanc is in Nederland (voor zover ik weet niet te koop) maar in België en Frankrijk des te meer! En voor iedereen die daar wel eens komt: gratis tip…koop eens boudin blanc! Ook aangeraden voor hen die een aversie hebben tegen het eten van bloed; dat komt er namelijk niet aan te pas. Wel veel kruiden en een aardige hoeveelheid meel. Je moet het immers ergens mee binden.
Ik hoor jullie vragen: leuk verhaal Marijke, maar wat moeten we met die boudin blanc? Wel, koop een paar van die worsten, al dan niet anti gaspi (ook al zo leuk verwoord). Jop ze niet zo in de pan, maar snij ze eerst in plakjes. Al dan niet ontveld: de battle tussen manlief en mezelf stak weer de kop op. Hij: niet ontvellen; ik: wel ontvellen! Oordeel zelf!
Bak de stukjes boudin blanc in een koekenpan met een klontje roomboter en laat ze vergezellen door in roomboter gebakken appeltjes met gesnipperde sjalot (beetje zout en piment d’espelette). Stukje Tradition (stokbrood) erbij en smullen!
