Sint Pancratius

Mesch is ons buurdorp. Bekend van het feit dat het het eerste Nederlandse bevrijde dorp in september 1944 (WOII) was. Maar Mesch heeft meer, veel meer. Naast een café dat luistert naar de naam ‘Het Piepke’, heeft het namelijk ook een oude kerk. Die is weer bekend van het eeuwenoude metselwerk in visgraatmotief uit de negende eeuw. De kerk draagt de naam van een voor mij weinig bekende heilige: Sint Pancratius. Oké, ik zit dan ook niet zo goed in mijn heiligen. Jaren verstreken. De mysterieuze Pancratius bleef aan me trekken…per slot van rekening zijn de nodige dorpen en wijken in Nederland, Frankrijk en Engeland naar hem vernoemd. In Londen zelfs een trein/metrostation. Wie was die man? Deze week dan toch maar eens een paar foto’s gemaakt van kerk, interieur (met twee mooie beelden van onze Pancras). Tot slot online nog wat research verricht en….lang verhaal kort…. Pancratius was een jongen uit een welgesteld gezin. Opgegroeid in het huidige Turkije. Jong wees geworden, ging hij met zijn oom naar Rome. Daar bekeerde hij zich tot het christendom. De Romeinse keizer Diocletianus haalde in die jaren (begin 4^e eeuw) werkelijk alles uit de kast om het in populariteit toenemende christendom de kop in te drukken. Een van de maatregelen die hij de christenen oplegde was de verplichting om te offeren aan de Romeinse Goden. En dat vertikte de jonge Pancratius. Hij werd voor Diocletianus geleid en die liet hem ter dood veroordelen. Liever dood dan mijn geloof verloochenen, moet hij gedacht hebben. Een beetje van zijn standvastigheid zou je iedereen gunnen.

Ps 1 Pancratius is een van de vier ijsheiligen (zijn naamdag is op 12 mei). Maar die ijsheiligen kunnen, dankzij de klimaatveranderingen in onze contreien bijna met pensioen;

Ps 2 Pancratius kan onder andere worden aangeroepen als je jicht hebt. Kan nog eens handig zijn;

Ps 3 De pancreas (alvleesklier) heeft niets van doen met onze heilige.

Ps 4 Het middeleeuwse visgraatmetselwerk in de kerk van Mesch is een fraai voorbeeld van ‘opus spicatum’ en stamt in rechte lijn af van de Romeinen. Daarmee is de cirkel Mesch – Sint Pancratius – Romeinen – Mesch weer rond.

Ps 5 Spica betekent trouwens in het Latijn korenaar (lijkt inderdaad wel op een visgraat) en laat nu die korenaar weer terugkomen in een recent aangebrachte sluitsteen boven een poort in Mesch.

Dat kan geen toeval zijn.